Adwent — UroczystośćRok 2025/2026 — Cykl A/II
Pierwsze czytanie
Rdz 3, 9-15. 20
I zawołał Pan Bóg Adama, i rzekł mu: „Gdzie jesteś?” A on odpowiedział: „Usłyszałem Twój głos w raju i bałem się, bo byłem nagi, i ukryłem się”. I rzekł mu: „A kto ci powiedział, że jesteś nagi, jeśli nie to, że jadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?” I rzekł Adam: „Niewiasta, którą mi dałeś za towarzyszkę, ona dała mi z drzewa i jadłem”. I rzekł Pan Bóg do niewiasty: „Dlaczego to uczyniłaś?” Ona odpowiedziała: „Wąż mnie zwiódł i jadłam”. I rzekł Pan Bóg do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, przeklęty jesteś wśród wszystkich zwierząt i bestii polnych; na brzuchu twoim czołgać się będziesz i ziemię jeść będziesz po wszystkie dni życia twego. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, i między twoje potomstwo a jej potomstwo; ona zmiażdży twoją głowę, a ty czyhać będziesz na jej piętę”. I Adam nadał swej żonie imię Ewa, dlatego że ona stała się matką wszystkich żyjących.
Psalm
Ps 98 (97), 1. 2-3ab. 3cd-4
Refren: Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem cuda uczynił.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem cuda uczynił.
Zbawiła Go prawica Jego *
i Jego ramię święte.
Pan objawił swoje zbawienie, *
w oczach narodów odsłonił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na swoje miłosierdzie *
i na wierność swoją dla domu Izraela.
Wszystkie krańce ziemi ujrzały *
zbawienie Boga naszego.
Raduj się w Panu, cała ziemio, *
śpiewajcie, weselcie się i grajcie.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem cuda uczynił.
Zbawiła Go prawica Jego *
i Jego ramię święte.
Pan objawił swoje zbawienie, *
w oczach narodów odsłonił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na swoje miłosierdzie *
i na wierność swoją dla domu Izraela.
Wszystkie krańce ziemi ujrzały *
zbawienie Boga naszego.
Raduj się w Panu, cała ziemio, *
śpiewajcie, weselcie się i grajcie.
Drugie czytanie
Ef 1, 3-6. 11-12
Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich w Chrystusie. Tak jak nas wybrał w Nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem w miłości. Który przeznaczył nas dla siebie do przybrania za synów przez Jezusa Chrystusa, według upodobania woli swojej, ku chwale wspaniałości łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym Synu swoim. W Nim też staliśmy się dziedzicami, będąc przeznaczeni według postanowienia Tego, który sprawuje wszystko według rady woli swojej; abyśmy byli ku chwale Jego majestatu, my, którzy wcześniej pokładaliśmy nadzieję w Chrystusie.
Ewangelia
Łk 1, 26-38
W szóstym miesiącu posłany został anioł Gabriel od Boga do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z domu Dawida; a imię Dziewicy było Maryja. I wszedłszy anioł do Niej, rzekł: „Zdrowaś, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami”. A Ona, usłyszawszy to, zaniepokoiła się jego słowami i rozważała, co by znaczyło to pozdrowienie. I rzekł do Niej anioł: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz w łonie i urodzisz Syna, i nadasz Mu imię Jezus. Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego; i da Mu Pan Bóg tron Dawida, Jego ojca. I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a Jego królestwu nie będzie końca”. I rzekła Maryja do anioła: „Jak się to stanie, skoro męża nie znam?” A anioł odpowiadając, rzekł jej: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię; dlatego też Święte, które się z Ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto Elżbieta, twoja krewna, i ona poczęła syna w swej starości; i jest to szósty miesiąc dla tej, która jest zwana niepłodną. Bo dla Boga nie ma nic niemożliwego”. I rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego”. I odszedł od Niej anioł.